Κάθομαι με μια στίβα βιβλία γύρω μου, αδύναμη να νιώσω, να αισθανθώ το οτιδήποτε. Δε νιώθω τον εαυτό μου δικό μου πια. Η ψυχή μου έχει φθαρεί, έχει βιαστεί. Νιώθω κακοποιημένη ψυχικά από μια αόρατη δύναμη που βίαια μου επιβάλλεται και με αναγκάζει σ'αυτόν τον τρόπο ζωής.
Και μου'ρχεται στο νου το τραγούδι του Κurt, Rape me. Πόσο με εκφράζει η οργή, ο θυμός που συμπυκνώνονται σ'αυτό το τραγούδι-ξέσπασμα!
Rape me my friend
Do it and do it again
Ναι! Βιάστε μας κι άλλο! Ξανά και ξανά
Πάρτε ό,τι αγνό και καλό μας έχει απομείνει
Αυτή είναι φαίνεται η τελετουργία για να μπούμε στον ενήλικο κόσμο σας...
Βιάστε μας, κακοποιείστε μας όσο θέλετε! Αχρηστέψτε μας!
Δεν είμαστε άλλωστε οι μόνοι
Rape us! Do it and do it again!
Waste us!
Εκτιμούμε το ενδιαφέρον σας
You're gonna stink and burn
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου