(Psychedelic Insanity)

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

χάνομαι, εξαφανίζομαι
και κανείς δεν θα με ψάξει
μα ίσως και να μην θέλω να με βρουν
(γιατί άλλωστε-πάντα θα'ναι κει κάποιος άλλος καλύτερος και έτοιμος να με αντικαταστήσει όταν πέσω στα μάτια σου...)
όσοι νοιάζονται και όσοι δεν νοιάζονται
όσοι αληθινά κοίταξαν κι όσοι απλά περιφρόνησαν

κι εγώ σβήνω,
ατονώ,
φθίνω στην καθημερινότητά σας

(μα αυτό δεν επέλεξα;;)

i would love to give up

http://www.youtube.com/watch?v=Ej34wtpWgqU

i am only so much
and nothing much is left of me
less and less is left of me
till i'm gone
i am only so much
only i protect me
will that ever be enough?
i open my eyes

i would love to give up

Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

[ξεθώριασμα από] κραυγές

άταφες σιωπές
χαμένες κάπου στο ασυνείδητο

γίνονται μάταια

άταφες φωνές
και φευγαλέα σε μισούν

απογοητευμένα όνειρα
προδότριες ιδέες
απορημένα κι άλυτα γιατί
όλα καρφιτσωμένα στην αιωνιότητα

και συ κουλουριασμένος πάνω στο εκείκαιτότε

σε μια ανώφελη νεκροφιλία
ν'ασελγείς στα νεκρά κατάλοιπα βαλσαμωμένων αναμνήσεων
να φιλάς την αποσύνθεση στο στόμα-σε ψεύτικα χαμόγελα και χάδια

να ερωτεύεσαι ολοένα την απώλεια
σε όλη την κενότητά της

σε ό,τι υπήρχε στο τότε,
μα ξεράθηκε στο εδώ
μα εσύ συνεχίζεις να το φροντίζεις μέσα σου
[θα σε καταβροχθίσει το ξέρεις]

κι όταν η ψευδαίσθηση ξεσκεπάζεται
-όσο και να θες να ξεγελαστείς-
ηδονή της αφής να γίνεται πόνος
που σε ξεσχίζει σε αγκαθωτές αλήθειες όπου κι αν στραφείς

τιμωρία για την αμαρτία σου,
η αιώνια καταδίκη σου:
ένα μάτσο από ανόητες στιγμές