Ανάγκη... επικοινωνίας

Όταν το κάθετί γύρω σου ερεθίζει μέσα σου αισθήματα καταστροφής
Όταν σε ενοχλεί το παραμικρό
Όταν θυμώνεις με το παραμικρό

Όταν πιστεύεις ότι πολλοί έχουν νιώσει όπως εσύ, αλλά κανείς δεν μπορεί να σε καταλάβει
Όταν πιστεύεις πως θα μπορούσες να τους καταλάβεις, αλλά ποτέ πραγματικά δεν θέλησες

Όταν θέλεις να τρέξεις, αλλά οι τάσεις φυγής σου σε κρατούν
Όταν θέλεις να πετάξεις, αλλά σέρνεσαι
Όταν θέλεις να σηκωθείς, αλλά πέφτεις

Όταν έχεις ένα σπίτι να γυρίσεις, αλλά θα προτιμούσες να μην είχες ποτέ,
να μην σου ανήκε τίποτε, να μην ανήκες σε κανέναν
Γιατί η τόση αγάπη σου προκαλεί ασφυξία κι ανασφάλεια κι ενοχή
Γιατί αυτός ο εγωισμός σε εξοργίζει,
ο δικός τους και ο δικός σου.
Γιατί τα τόσα νεύρα σε φθείρουν, σε διαλύουν

Όταν έχεις μια ζωή να ζήσεις, αλλά δεν τη θέλεις,
την χαραμίζεις, την πετάς
Γιατί δεν σου αρέσει
Γιατί σου τη σπάει, σε ενοχλεί
Γιατί σε πονάει, σε απογοητεύτει, σε σαπίζει

Όταν θες να αρέσεις στους άλλους, αλλά δεν αρέσεις ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό
Όταν θες οι άλλοι να μπαίνουν στον κόπο να σε κοιτάξουν "με της ψυχής το βλέμμα",
αλλά εσύ δεν μπαίνεις καν στον κόπο να κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέπτη

Γιατί φοβάσαι, γιατί ντρέπεσαι, γιατί πονάς, γιατί θυμώνεις
Γιατί φοβάσαι
Γιατί φοβάσαι ότι τίποτε δεν θα δεις
Ένα κενό, ένα τίποτε
Το άδειασμά σου
Το ξεπούλημα μιας ζωής που δεν έζησες
Ο ψίθυρος που δεν άκουσες
Η σκιά που δεν έφτασες
Το φιλί που δεν έδωσες
Η καρδιά που δεν άγγιξες

Η ψυχή που βίασες
Το τέρας που έγινες
Ή που οι άλλοι σε έκαναν;
Το τριαντάφυλλο που δεν μύρισες
Το στήθος που δεν άγγιξες
Το αίμα που άφησες πίσω

Γιατί φοβάσαι το πτώμα που θα αντικρύσεις, το σάπιο, το σκουληκιασμένο και βρώμικο πτώμα σου,
χειρότερο και από το ίδιο το νιχίλ
Γιατί είναι όλα μαζί
Όλα τα λάθη και οι αλήθειες σου
Όλη σου η ζωή η μίζερη
Είναι εσύ
Τότε...
Σε ποιον να μιλήσεις